De wedstrijd ASV Geel – RFC Seraing van zaterdagavond heeft een muis gebaard. In een weinig onderhoudende wedstrijd, met veel slordigheden langs beide kanten, konden noch de thuisploeg, noch de bezoekers één van de schaarse kansen benutten en bleef de brilscore op het bord staan.

Bart Janssens werd gedwongen om zijn troepen te herschikken met drie spelers die geel-geschorst vanuit de tribune moesten toekijken. Simon Van Geet nam zijn plaats terug in op de linksback, waardoor Jeroen Vanderheiden naar het centrum verhuisde en Nathan Nuyts post vatte op de plaats van Jens Verbeek aan de rechterkant. In het middenveld geen Matisse Thuys waardoor “turbo” Rudy Lumanza weer zijn kans kreeg om zich te bewijzen en in de spits bleef Amar Merabai staan in de plaats van Christophe Martin Suarez, na zijn hoopvolle prestatie van vorige week tegen Dessel.

De Metallo’s begonnen het snedigst aan de match. Na amper 4’ was er een eerste verwittiging wanneer Gueye op doel kon trappen,  de bal week af op Nathan Nuyts en via de lat sprong het leer terug het veld in. Hanrez legde de bal panklaar op het hoofd van Mouhli, Dautzenberg was verslagen maar gelukkig stond Nuyts op de lijn om de bal te keren. In de aanvangsfase had ASV Geel het vooral moeilijk met de snelle combinaties van het Waalse middenveld. Zelf hanteerde het de lange bal naar voor, waar het voorlopig vruchteloos zoeken was naar gevaar bij de spitsen. Op de eerste kans van blauw-wit was het wachten tot in minuut 27. De bal vertrok bij Nathan Nuyts die op de linkerkant de hardwerkende Panos Nakhid bediende. Deze controleeerde de bal netjes met de borst en zwiepte met buitenkant rechts de bal voor doel. Daar stond Amar Merabai moederziel alleen. Amar had iets heel mooi in gedachten en pakte de bal in één tijd op de slof. Zijn poging ging echter over het doel van Mignon. Na een halfuur moest Seraing coach Gregoire reeds een eerste wissel doorvoeren. Centrale spits Gueye, die in het begin van de wedstrijd onzacht met de Geelse pelouse in aanraking was gekomen, moest geblesseerd het veld verlaten. In zijn plaats kwam de al even imposante gestalte van Faye. Na 36’ nog eens een kansje voor Seraing :  Hanrez probeerde een schot vanuit de tweede lijn, Dautzenberg moest plat maar veel poeier zal er niet in de poging. Langs beide kanten was er veel afval in het spel, heel veel goede wil ook, maar helaas  vooral passes die niet aankwamen. De twee achterlijnen stonden zeer hoog waardoor het filerijden was in het middenveld, en er voor beide ploegen weinig doorkomen aan was. 5 minuten voor de rust was er even wat animo op de tribunes toen Seraingdoelman Mignon zich bijna verslikte in een terugspeelbal. Panos Nakhid kon net niet met de bal aan de haal gaan. Het rustsignaal van scheidsrechter Timmermans kwam de supporters niet ongelegen. Het algemene spelbeeld was immers weinig hartverwarmend te noemen. Hopelijk sloeg in de tweede helft de vlam in de pan.

Beide teams begonnen ongewijzigd aan de tweede helft. Het was opnieuw Seraing dat snelst uit de startblokken schoot en Geel even wegdrukte op eigen helft. In de 47’ ging er een zucht van opluchting door het Leunenstadion toen Al Badaoui zich kon vrijmaken en zijn center – schot op de bovenkant van de dwarsligger zag belanden. Daarna was het weer wachten tot de 60ste minuut voor wat opwinding. Een verre ingooi van Nathan Nuyts belandde in een bos van spelers, de bal werd tweemaal doorgekopt, maar Panos Nakhid kon tegen de halfhoge bal net zijn teen niet zetten. Seraing speelde een periode heel slordig en daar kon Lokando bijna van profiteren. Hij deed een interceptie van de bal op het middenveld, dribbelde een paar meter en zag de Waalse goalie ver uit zijn doel staan. Zijn lob was perfect gekadreerd, maar Mignon kon de bal nog net over tippen. Na 65 minuten spelen achtte coach Janssens de tijd rijp om 2 verse krachten in het spel te gooien. Spelmaker Ibrahim El Ansri mocht, na weken blessureleed, opnieuw zijn opwachting maken, net als Bernardinho Osah. Merabai en  Lumanza mochten gaan rusten. El Ansri liet onmiddellijk zien waarom zijn balvastheid op het middenveld de laatste weken zo hard werd gemist. In de slotfase stak Seraing nog eens zijn neus dreigend door het venster. Na balverlies van El Ansri counterde het snel en via enkele stationnetjes kwam de bal bij de ongedekte Hanrez die zijn krul aan de verste paal zag buiten vliegen. El Badaoui probeerde het vijf minuten voor affluiten met een geplaatste rechtstreekse vrije schop, maar ook deze bal miste zijn doel. Even later een scherpe voorzet van Hanrez, die door Dautzenberg spectaculair uit het doelvlak werd geslagen. Najib Lagouireh mocht ook enkele minuten opdraven voor Jean – Michel Hoebregs, maar de wedstrijd bloedde stilaan dood.

De 0-0 doet hinken op twee gedachten: Voor het eerst in 13 wedstrijden speelde ASV Geel gelijk., waar het in de stand niets mee opschiet. Het feit dat achterin de nul werd gehouden, moet langs de andere kant ongetwijfeld deugd hebben gedaan, en dat met een gehavende ploeg. Bovendien recupereerde men met El Ansri een sleutelpion, die meer afspeelmogelijkheden biedt op het middenveld.

Volgende week speelt ASV Geel in en tegen RFC Luik alweer een belangrijke wedstrijd. Tegen deze club met een sterke achterban hopen we op vocaal weerwerk van de supporters en natuurlijk ook op puntengewin.

ASV Geel speelde met: Dautzenberg – Nuyts – Matarrese – Van Geet –  Vanderheiden – Hoebregs (86’ Lagouireh) – Lokando –  Lumanza (64’ El Ansri) – Gobitaka – Merabai (64’ Bernardinho) – Nakhid.

Doelpunten: geen

Geelse gele kaarten: geen